Licenzas de software

Tradicionalmente, cando queríamos un determinado programa para o noso ordenador tiñamos que acudir a unha tenda especializada e mercalo nun soporte dixital (disquete, CD, DVD, etc). O aumento do ancho de banda permitiu a xeralización da distribución de software a través de internet, o que supuxo que moitos programadores non dependesen de grandes empresas para comercializar as súas creacións. Hoxe en día calquera que deseñe un programa pódeo facer chegar directamente, a través de internet, aos usuarios interesados a partir das súas propias páxinas web ou por medio de páxinas de distribución de software (como softonic ou uptodown).
Os programas informáticos (ao igual que os contidos multimedia vistos no punto anterior) están sometidos á lei de propiedade intelectual polo que para utilizalos debemos aceptar as licenzas que rixen o uso dese programa. Unha licenza é un contrato entre o desenvolvedor do programa e o usuario no que se establecen os dereitos e deberes de ambas partes. Existen numerosos tipos de licenzas de software, cada unha coas súas peculiaridades.

• Software comercial: desenvolvido por unha empresa coa finalidade de obter beneficios económicos. O usuario adquire o programa e un número determinado de licenzas para empregalo en tantos equipos como desexe. Se o programa se descarga a través de internet poderá instalalo en tantos equipos como licenzas adquira (sen licenza, en moitos casos, non poderá executar o programa).
• Software libre: software que unha vez adquirido (non teñen por que ser gratuítos) pode ser empregado, modificado (coñécese o seu código fonte) e copiado libremente para ser distribuido. Todo o software libre é de código aberto (open source) o que quere dicir que calquera usuario con coñecementos de programación pode ter acceso ó código de programación empregado é modificalo.
• Software gratis ou Freeware: programas que se distribúen de maneira gratuíta. Non se achega o código fonte polo que non poden ser modificados.
• Shareware: programas que se distribúen de forma gratuíta para que os usuarios poidan avalialo antes de mercalo. Este tipo de versións, na maior parte dos casos, non presenta todas as funcións finais do produto e só é válido durante un período de tempo limitado (normalmente menos de 30 días).

Actividades XV: Servizos de ocio

• Busca a definición de copyright.
  
• Busca información de cando expiran os dereitos de autor dunha canción en España.
• Entra na páxina www.interius.com e investiga que tipo de creacións están protexidas polos dereitos de autor.Os contidos dunha páxina web están sempre protexidos polos dereitos de autor?
• Pon un exemplo de software libre e software propietario instalados no teu ordenador.
• Entra en softonic e busca un programa de retoque fotográfico con licenza shareware e outro con licenza freeware.
• Busca información sobre o proxecto GNU e explica en que consiste.
  

Servizos de ocio

A popularización do acceso a internet e o aumento paulatino dos anchos de banda das conexións domésticas propiciaron que o negocio da distribución de contidos multimedia aumentase constantemente. Hoxe en día existen numerosas empresas distribuidoras de música, vídeos, televisión ou videoxogos encontraron un medio a través do cal vender os seus produtos de forma que o cliente paga por cada descarga que fai. O exemplo máis coñecido deste tipo de servicios é iTunes.

Un dos maiores problemas aos que se enfrenta este tipo de comercio é á piratería informática polo que se desenvolveron medidas anticopia ou sistemas que permitan acceder ó arquivo multimedia durante un periodo de tempo determinado (videoclub online no caso dos filmes) ou nun número limitado de reprodutores.
O problema da piratería é un tema recurrente polas industrias distribuidoras de música, filmes e as sociedades de autores polo que se reclaman constantemente unha lexislación inflexible con este tipo de actividades como xa aconteceu en Francia(ver noticia). Debido á impopularidade destas medidas, na actualidade búscanse fórmulas que preserven a propiedade intelectual e que non danen os dereitos dos internautas como o canon dixital.

Internet Tv

A televisión por internet consiste na emisión en directo de contidos televisivos mediante a tecnoloxía de streaming. Moitas das televisións que emiten en aberto permiten acceder a este tipo de servizos e incluso a videos dos seus arquivos históricos (este é o caso do arquivo de TVE)

IPTV

O servizo de IPTV é unha tecnoloxía de transmisión de vídeo e audio encapsulado en formato MPEG empregado polos proveedores de internet a través da banda ancha. Deste xeito podemos acceder a canles de televisión de pago.
Exemplos deste tipo de servizos son Orange TV ou Imagenio.

Radio por internet

A día de hoxe a maior parte das radios presentan na súa web aplicacións que permiten escoitar a súa emisión en directo (cuns segundos de desfase debido á codificación e transmisión). Esto permítenos poder escoitar calquera radio do mundo estemos onde estemos. Este tipo de servizos non require de anchos de banda grandes xa que o audio está comprimido (con escasa perda de calidade).

Xornais dixitais

Ao igual que as radios todos os xornais tradicionais presentan a súa edición online na que, na maioría, publican todos os artigos que aparecen na edición impresa. O éxito dos xornais dixitais e tal que en moitos casos empeza a cuestionarse a viabilidade futura dos xornais en papel (o que pode facer que as edicións impresas se encarezan debido ás escasa tiradas). Unha das maiores probas da relevancia que acadaron este tipo de xornais é a aparición de xornais dixitais que non presentan edición impresa.

Xogos online

Unha das industrias do ocio que está a experimentar un maior crecemento é a dos videoxogos. O impulso definitivo que fixo despegar este tipo de ocio foi a posibilidade de xogar a través de internet con videoxogadores de todo o mundo. Esta nova forma de ocio abriu novas perspectivas económicas á industria do videoxogo xa que ademáis de vender este tipo de produtos en algúns casos é preciso pagar unha cuota mensual para acceder ó xogo online.
O videoxogo online con maior repercusión mundial, por número de usuarios e volume de negocio xerado, é o World of Warcraft con máis de 10 millóns de usuarios en todo o mundo.


Redes P2P

As redes P2P son o "grande inimigo" da industria distribuidora de música, filmes e software, e, por ende, das sociedades de autores.
As redes P2P (Peer to peer) son redes que se establecen entre millóns de ordenadores conectados a internet na que todos os ordenadores actúan como clientes e servidores, de forma que todos os usuarios poden compartir os arquivos gardados no seu ordenador e ter acceso aos gardados noutros. Este tipo de redes permite compartir con calquera de forma gratuíta calquera tipo de arquivo polo que se pode atopar música, vídeos, programas de software, etc.
Para participar neste tipo de redes necesitamos instalar aplicacións especializadas que nos permitan conectarnos a elas. Os programas máis importantes para acceder a estas redes son: Emule, Ares, Azureus, BitTorrent.

Actividades XIV: Banca online

• Algunhas entidades bancarias ofrecen os servizos MobiPay e "Comercio Electrónico Seguro". Investiga en que consisten.
• Fai unha visita virtual á banca online do Banco Santander a través do seguinte enlace: Supernet. Elabora unha lista dos trámites que se poden realizar.

Envía as respostas ó correo do profesor.

Banca Online

Os trámites bancarios, ao igual que ocorre coa administración, supoñen invertir unha cantidade de tempo considerable en desprazamentos ata a nosa sucursal e en realizar diversas xestións. Esta situación agrávase no caso das pequenas empresas e autónomos que deben realizar este tipo de trámites a miúdo. Hoxe en día a maior parte das entidades bancarias dispoñen de páxinas web dende as que podemos acceder ás nosas contas e realizar calquer tipo de xestión. Este tipo de aplicación das TICs ó ámbito das finanzas é o que denominamos como banca online ou banca electrónica.

O acceso ós servizos de banca online depende da entidade bancaria. Para poder disfrutar destes debemos ter unha conta na entidade en cuestión e solicitar que nos den de alta nos mesmos. Normalmente, asignarannos un nome de usuario (pode ser o NIF, o número de conta ou outros) e un contrasinal. A partir dese momento xa poderemos acceder a diversas opcións como consultar as nosas contas, realizar transferencias, acceder a produtos bancarios como préstamos, etc.

Un dos maiores problemas ós que se enfrenta a banca online e garantir a seguridade dos seus usuarios polo que constantemente se incorporan novos sistemas de seguridade (algúns idénticos aos das tendas online) como sistemas de encriptación (contorno seguro SSL), confirmación das operacións mediante códigos que nos chegan vía sms ó móvil, a sinatura dixital (con DNIe, por exemplo), etc.

Tarxetas de prepago para a compra online

Un dos produtos máis destacados que ofrecen as entidades financieiras son as tarxetas prepago para efectuar compras por internet. O funcionamento destas tarxetas é moi simple: presentan os datos dunha tarxeta de crédito (número, data de caducidade, nome do titular, etc) pero funcionan como unha tarxeta prepago, de forma que o saldo da mesma sempre está a cero (aínda que se alguén coñeza os datos da nosa tarxeta non poderá mercar nada) ata que nos realizamos a carga do importe necesario para efectuar unha compra. Unha vez realizada a compra o saldo volve a quedar a cero de forma que ninguén pode obter un beneficio cos datos da nosa tarxeta. Este tipo de tarxetas están vinculadas a unha das nosas contas bancarias de forma que nos poidamos efectuar a carga/descarga da tarxeta dende un caixeiro ou dende casa (a través da banca online).